Asterics a Sterics

Defnyddio’r Gymraeg ym myd busnes

Mae’r hawliau iaith gennym ni, siaradwyr Cymraeg, erbyn hyn – mae’r gwleidyddion yn ein sicrhau o hynny. Gan ychwanegu’r anogaeth – ‘Yr hyn sydd ei angen bellach ydi bod siaradwyr Cymraeg yn defnyddio’r iaith’. Ein bai ni ydi o.
Dwi am gyfyngu fy sylwadau’r pnawn yma i ddefnyddio’r Gymraeg fel iaith fusnes – neu yn hytrach, pa mor anodd yw ei defnyddio fel iaith fusnes. Ddeng mlynedd ar hugain yn ôl, cyn y ddwy ddeddf iaith ddiweddaraf, roedd hi’n weddol hawdd i wahanol adrannau o’r llywodraeth y mae’n rhaid i fusnesau ymwneud â nhw, wrthod gwasanaeth Cymraeg.
Ychydig o fusnesau oedd yn cynnal gweinyddiaeth gwbl Gymraeg bryd hynny, ond drwy ffonio’n gilydd a threfnu ymgyrch ar y cyd, mi lwyddon ni gyda chwmnïau fel Sain, Y Lolfa, Cymen, Siop Eirug Wyn, Ffilmiau’r Nant, i gael adrannau Treth ar Werth, Cyllid y Wlad, Tŷ’r Cwmnïau, WDA, DVLA ac ati i dderbyn gohebiaeth a pharatoi ffurflenni a gwasanaeth Cymraeg. Eu harfer nhw oedd rhoi asterics ar ôl enw’r cwmni – asterics yn dynodi mai cwmni Cymraeg oedd hwn, cwmni fyddai’n debyg o gael sterics oni châi o ddefnyddio’r iaith. Asterics yr Aborijini Cymraeg.

Diolch i bawb am ddod yma heddiw, naill ai i gefnogi neu o chwilfrydedd. Mae’n werth pwysleisio mai rhyw fath o gyflwr lled-rithiol sy gan Dyfodol i’r Iaith ar hyn o bryd. Mae’r syniad wedi bod yno ers blwyddyn neu ragor. Mae rhai wedi mentro dod at ei gilydd i roi ffurf i’r syniad, ac yn y lle cynta, fy rôl i oedd gwneud coffi. Does dim uchelgais gan neb sydd wrthi ar hyn o bryd i wneud mwy na gwneud coffi. Ar ôl y cyfarfod hwn, ac ar ôl cael cefnogwyr at ei gilydd, y gobaith yw cynnal cyfarfod cyffredinol ym mis Hydref i lansio Dyfodol i’r Iaith yn fudiad cyflawn. Wedyn galla i fynd yn ôl i wneud coffi.
Ond tair stori fach yn y cyfamser.